Williams

Gisteren zijn we vanuit Phoenix vertrokken naar de Grand Canyon. Dit was een rit van ongeveer 4 uur. Heerlijk relaxt de cruise control aan en gaan.
Daarvoor hadden we eerst nog even getankt. We wisten niet precies wat erin moest dus een meneer heeft ons daarmee geholpen. Wel raar dat je hier van tevoren moet aangeven voor hoeveel je wil tanken. Wij tanken eerst en betalen dan. Mocht je nu teveel betaald hebben dan krijg je een zogenoemde refund. Ze storten dan het geld weer op je creditcard.

Arizona is trouwens echt een hele mooie staat, je ziet continue het landschap veranderen en elke keer kijk je je ogen weer uit! Wauw! We wilden via Sedona naar de Grand Canyon gaan. Iedere ochtend voer ik al de adressen in waar we naar toe gaan. Waarschijnlijk hebben we meteen geklikt op de optie Grand Canyon (helaas Robin, we hadden het graag willen zien!)

Op een gegeven moment kwamen we steeds dichterbij de Grand Canyon. Je moest eerst je Park pas laten zien en dan kreeg je bij de ingang nog een kaart van de Grand Canyon met de verschillende stoppunten. Wij wilden graag eerst beginnen bij het Visitor Center. Vanuit daar kon je dan ook met de bus die je dan overal naar toe zou brengen. Helaas konden we geen parkeerplaats vinden en zijn toen zelf maar door het park gereden. Geen spijt van gehad achteraf!

Onderweg zijn we bij verschillende punten gestopt, wauw, het is zo adembenemend mooi! Je kijkt je ogen uit. Wanneer je denkt dat het niet mooier kan.....
Uiteraard hebben we foto's bijgevoegd!
Eenmaal bij ons laatste punt aangekomen (Desert View) had je een uitkijktoren waar je over de Grand Canyon heen kon kijken. Wow......

Later wilden we wat gaan eten. We liepen langs een meneer heen die een foto aan het maken was. Hij zei iets en toen zei Joey: ' No problem' . DIe man zei:' Guys, are you from Holland?!' En toen begon het gesprek. Niet 10 minuten, geen 20 minuten, ook geen halfuur, nee we hebben zo'n 45 minuten met die man staan kletsen. Jeetje, je komt er niet vanaf! Hij vindt Nederlanders helemaal geweldig, heeft er ook gewerkt. En hij vroeg ook waar we nog naar toe gingen. Bleek dat hij in Palm Springs woonde en dat we dus eigenlijk in zijn guesthouse hadden kunnen overnachten. Dus, wie ooit nog een keertje naar de USA wil..... :) We hebben een contactpersoon!

Toen we eenmaal het park hadden verlaten (dit was zo'n 45 kilometer) was het nog een uurtje rijden naar Williams. Dit stadje ligt op de historische route 66. Dit is echt een typisch Amerikaans stadje! Het komt 's avonds echt tot leven, geweldig! We hebben wat gegeten bij Kicks! Ook zo'n typisch Amerikaanse dinner. Joey had spareribs en heeft een doggybag meegekregen. Ik had een filet mignon. Heerlijk!

We hebben net lekker ontbeten en gaan vandaag richting Blanding, Utah.